top of page
Zoeken
Foto van schrijverSanderijn Helsen

12. Het Theaterconcert Ging In Première

Bijgewerkt op: 21 mrt

De prachtige bende van De Puberfluisteraar - mijn tienercoaches en mijn volwassen ploeg - tijdens de buiging na de première in De Studio (11/3/'23 )


"Wanneer komt de voorstelling naar Gent of Brugge?", "Speel je bij ons in Melle ?," "Is er nog plaats voor een school in Wetteren?", " Sta je ook geprogrammeerd voor avondpubliek in Limburg?" , "Ik wil de mooie, pakkende uitingen van tieners die je verzamelde , gaan

voorlezen op een samenkomst van ministers"


Terwijl ik nog duizel van de intensiteit van de laatste weken, word ik overspoeld door berichten en vragen via deze blog en via sociale media. Dat niet enkel jongeren, maar even veel volwassenen getriggerd zijn door wat er zich beweegt in een puberbrein, blijkt een understatement. Op 11 maart, de dag dat De Puberfluisteraar , na vier publieke try-outs, zijn officiële première speelde in De Studio, verscheen er een interview in het Nieuwsblad en gisteren had ik een live-gesprek met Rani&Raf op Joe FM.


Het hele project is voor mij als maker/speler een soort 'marathon' in verschillende etappes, aan telkens wisselende intensiteit. Van 'puberfluisteraar' die overal te velde, de vinger aan de pols hield bij uiteenlopende jongeren, tot het gelijknamig personage, dat in het theaterconcert, samen met 'Producer' /muzikante Leen Diependaele, tien uiteenlopende jongerenportretten vertolkt en klankbanden muzikaal ondersteunt.

De term 'theaterconcert' omdat het geheel geen klassieke dramaturgie volgt, dan wel voortstuwt op het élan van een muziekoptreden. De vijf keer dat we tot nu toe voor een volle zaal publiek stonden, waren allemaal anders : van scholen die zich gedroegen als losgeslagen concertpubliek - gillend, juichend en door de zaal lopend - tot scholen die alles absorbeerden in een bijna contemplatieve stilte en scholen die perfect balanceerden tussen die twee uitersten. De avondvoorstellingen - grotendeels bevolkt door ouders met hun tienerkroost - waren nog anders maar even hartverwarmend om spelen.


Terwijl verkoopsbureau Thassos op dit moment volop bezig is met de spreiding van de voorstelling, verteer ik het voorbije creatieproces, dat zo verschilde van alle repetitieperiodes die ik ooit meemaakte. De leeftijdsgroep die ik in het onderzoek benaderd heb als muze en klankbord tijdens het schrijven, participeerde in deze fase eveneens als extra oog. Wekelijks deelde ik mijn work-in-progress dan ook met twee rijtjes toeschouwers : op de eerste rij zaten mijn tienercoaches, op de tweede rij mijn volwassen ploeg. Die coctail zorgde voor een bijzondere beleving van op de vloer. Tijdens toonmomenten kon ik heel helder aflezen van de jonge blikken of ons materiaal oprecht bij hen resoneerde, terwijl ik op de tweede rij alsmaar meer afstemming met de jongeren waarnam. Kostuumontwerper Tine betrok hen van bij aanvang ; ze vroeg de coaches welk soort jassen tieners allemaal dragen en bij welk profiel deze horen. Daarna experimenteerde ze volop met allerhande vesten en hoodies en distilleerde ze uiteindelijk een basiskostuum voor Leen en mij - een blauwe jumpsuit met een gouden randje - een paar gelaagde hoodies - die tieners nu al willen bijbestellen - en een grote concertjas, gemaakt van allemaal verschillende jassen. Ook lichtontwerper Michiel bevroeg mijn coaches over wat voor lampen mogelijk thuishoren in hun slaapkamer en maakte in zijn finaal ontwerp een selectie, die het midden houdt tussen de concertsfeer en de intimiteit van een tienerkamer. Daarnaast stelden eindregisseur Renee en dramaturg Nico, bij elk nagesprek dat volgde op een w.i.p., alsmaar gerichtere vragen aan de jonge coaches : over welke portretten relevant waren voor hen, welk materiaal er misschien uit moest, of het geheel over de hele lijn bleef boeien, of we inhoudelijk iets over het hoofd zagen enzovoort. En productie-assistente Hanne hield intussen de communicatie en de planning nauwlettend in het oog, zodat ik elke doorloop verzekerd was van jeugdig weerwerk.

Leen en ik gingen met alle feedback wekelijks aan de slag. Het was een intens werkje, omdat de elektronica zich soms toonde als een weerbarstige entiteit - lees : af en toe liep de computer vast, wegens veel te veel input en klonk alles ineens vertraagd. Tegelijk moest er continu opnieuw geknipt en geplakt worden en zocht Leen naar de meest efficiënte programmatie van haar instrumentarium. Intussen herschreef en studeerde ik tekst en improviseerden we samen nieuwe muzikale lijnen met viool en elektronica, voor de portretten en/of als begeleiding bij de klankbanden met jonge stemmen. Daarnaast werd er ook in De Studio volop meegewerkt vanuit diverse hoeken : onder meer door de techniekers die heel frequent passeerden - voor het testen van een geluidsconcept met zeven monitors, maar even goed als de klankbanden, de loopstation of de elektrische viool niet helder 'door' kwamen - door de communicatie-afdeling, die mijn verzamelde 'Ja-Nee-vragen Voor Leeftijdsgenoten' aan uiteenlopende tieners ging stellen op straat en hier een felgesmaakte voxpop van maakte en door een stagiaire die de hele inkomhal beplakte met kleurenkopies van de collages, tekeningen en vragen uit het vooronderzoek.


Het leek alsof iedereen aanvoelde dat het project en de voorstelling de stem behartigt van een vergeten leeftijdsgroep, waardoor mooie inspanningen geleverd werden om deze - soms bijna letterlijk - extra vol te laten klinken.


Ik ben dan ook enorm dankbaar voor iedereen die tot nu toe betrokken is geweest : mijn 217 tienermuzen uit Antwerpen- Kiel, Borgerhout, Deurne, Merksem, Ekeren , Merelbeke, Mol en Zoersel, mijn 12 geweldige schrijf-en maakcoaches - Amani, Ahlam, Edzhe, Nisrine, Arsene, Adam, Finn VD, Finn VM, Laime, Lounja , Margot en Tibe - mijn bezielde volwassen ploeg - Leen, Nico , Renee, Michiel, Tine, Hanne , Stef en Domien - en alle medewerkers van mijn wilde&warme (t)huis De Studio.

Verwarmd door alles wat is geweest, kijk ik nu al uit naar de tournee* op heel diverse locaties. Pubers fluisteren is uitdagend en soms bijzonder vermoeiend ;-) , maar ook het mooiste wat er is.


* meer info op









De Puberfluisteraar , foto : Wannes Cré




De Puberfluisteraar , foto : Wannes Cré


De Puberfluisteraar - foto Wannes Cre

De Puberfluisteraar - foto Wannes Cre.

138 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comentários


bottom of page